Polscy naukowcy zbadają, jak wydobywać regolit z powierzchni Księżyca

Na powierzchni Księżyca widać kratety powstałe po zderzeniu z odłamkami skalnymi, asteroidami i kometami (<a href="https://pixabay.com/pl/users/sabrinakoeln-834729/?utm_source=link-attribution&amp;utm_medium=referral&amp;utm_campaign=image&amp;utm_content=2703462">Sabrina St.</a> / <a href="https://pixabay.com/pl/?utm_source=link-attribution&amp;utm_medium=referral&amp;utm_campaign=image&amp;utm_content=2703462">Pixabay</a>)

Na powierzchni Księżyca widać kratety powstałe po zderzeniu z odłamkami skalnymi, asteroidami i kometami (Sabrina St. / Pixabay)

Naukowcy zbadają, jak wydobywać regolit (glebę) z powierzchni Księżyca. Regolit to potencjalny materiał budulcowy, np. do wznoszenia baz na Księżycu. Badania te będą prowadzone w ramach projektu Centrum Badań Kosmicznych PAN.

„Wydobycie regolitu na powierzchni Księżyca w warunkach obniżonej grawitacji” to projekt, dzięki któremu naukowcy chcą się dowiedzieć, jak pozyskać z powierzchni Księżyca regolit – rodzaj luźnej, zwietrzałej skały, pokrywającej skaliste powierzchnie. Księżycowy regolit to nie tylko materia, jaką wyobrażamy sobie zwykle jako „pył księżycowy”, lecz także większe kawałki skał, sięgające nawet do głębokości kilku lub nawet 20 m pod powierzchnię Księżyca.

Regolit – jak przypuszczają niektórzy naukowcy – może stanowić potencjalny materiał budowalny (np. do budowy baz). Być może nawet, po silnym podgrzaniu, uda się uzyskiwać z niego tlen.

Projekt kierowany przez dra hab. Karola Seweryna z Centrum Badań Kosmicznych PAN w Warszawie uzyskał niedawno finansowanie w ramach grantu SONATA BIS NCN. Temat wniosku koncentruje się na wydobyciu i wzbogaceniu regolitu na równikowym obszarze Księżyca. W projekcie biorą udział również zespoły z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego i Akademii Górniczo-Hutniczej.

Powierzchnę Księżyca pokrywa regolit – rodzaj luźnej, zwietrzałej skały. To nie tylko „pył księżycowy”, lecz także większe kawałki skał, sięgające nawet do głębokości kilku lub nawet 20 m pod powierzchnię ciała niebieskiego (<a href="https://pixabay.com/pl/users/WikiImages-1897/?utm_source=link-attribution&amp;utm_medium=referral&amp;utm_campaign=image&amp;utm_content=508756">WikiImages</a> / <a href="https://pixabay.com/pl/?utm_source=link-attribution&amp;utm_medium=referral&amp;utm_campaign=image&amp;utm_content=508756">Pixabay</a>)

Powierzchnę Księżyca pokrywa regolit – rodzaj luźnej, zwietrzałej skały. To nie tylko „pył księżycowy”, lecz także większe kawałki skał, sięgające nawet do głębokości kilku lub nawet 20 m pod powierzchnię ciała niebieskiego (WikiImages / Pixabay)

„Eksploracja kosmosu jest przedsięwzięciem globalnym, wymagającym wielu wyzwań technicznych. Jej głównym celem jest rozszerzenie naszej cywilizacji na inne ciała Układu Słonecznego, zaczynając od sąsiednich, wysyłając zarówno roboty, jak i misje załogowe. Przygotowanie do eksploracji wymaga systematycznych badań naukowych, które poszerzają naszą wiedzę o wybranych ciałach Układu Słonecznego, jak również pozwalają poszerzyć wiedzę technologiczną” – napisano w streszczeniu wniosku.

Wyjaśniono tam, że In-Situ Resource Utilisation (ISRU) to gromadzenie, przetwarzanie, przechowywanie i wykorzystanie materiałów z kosmosu do wykorzystania w kosmosie. „W porównaniu z obecnym podejściem do transportu materiałów i sprzętu z Ziemi, ISRU zmniejsza całkowity koszt misji kosmicznych i powiązane z nim ryzyka. W szczególności technologie związane z ISRU pozwolą w przyszłości na umożliwianie tankowania satelitów i statków kosmicznych paliwem wytworzonym na miejscu, konserwację i naprawę satelitów, ustanowienie gospodarki kosmicznej jak również załogową eksplorację Układu Słonecznego” – tłumaczą badacze we wniosku grantowym.

Zespół naukowców z UWM, którym kieruje profesor Jacek Katzer, będzie odpowiadał za badania dotyczące technologii przetwarzania regolitu w celu pozyskania trwałego i odpowiedniego materiału, który w przyszłości ma posłużyć do budowy baz księżycowych. „Powodzenie tego projektu tak naprawdę pokaże, na ile możliwe jest funkcjonowanie poza naszą planetą: przebywanie na Księżycu, później na Marsie itd. Jeżeli nasze badania potwierdzą, że pokrywający całą powierzchnię księżyca regolit może być powszechnie używany, żeby to nasze pozaziemskie funkcjonowanie umożliwić i ułatwić, będzie to prawdziwy przełom” – komentuje prof. Katzer, cytowany w materiale prasowym z UWM.

W ramach projektu naukowcy chcą m.in. przeanalizować wpływ zredukowanej grawitacji i próżni na sprawność systemów wydobywczych, interakcje między ziarnami regolitu podczas wydobycia, a także sprawdzić, jak zoptymalizować proces wzbogacania regolitów przy ograniczeniach związanych ze środowiskiem kosmicznym.

Źródło: PAP.

Tagi:

Wykorzystujemy pliki cookies, by dowiedzieć się, w jaki sposób użytkownicy korzystają z naszej strony internetowej i móc usprawnić korzystanie z niej. Dalsze korzystanie z tej strony internetowej jest jednoznaczne z zaakceptowaniem polityki cookies, aktualnej polityki prywatności i aktualnych warunków użytkowania. Więcej informacji Akceptuję