Jak chiński reżim ukrywał wybuch epidemii COVID-19 – chronologia zdarzeń (infografika)

Niniejsza chronologia przedstawia pierwsze etapy epidemii wirusa w Chinach i ukrywanie ich przez chiński reżim. Mimo dowodów chińskie władze przez kilka tygodni umniejszały dotkliwość epidemii, wyciszając jednocześnie istotne informacje na temat COVID-19, choroby wywoływanej przez wirusa.

Kiedy 23 stycznia władze wdrożyły pierwsze środki ograniczające, było już za późno. Choroba już rozprzestrzeniła się na cały kraj i zagranicę.

Niecałe dwa miesiące później epidemia została określona jako pandemia. Obecnie rozprzestrzeniła się na ponad 200 krajów i terytoriów.

Kliknięcie otwiera infografikę w nowym oknie, ponowne kliknięcie powiększa.

Przeczytaj wersję tekstową:

2019

17 listopada:

• Pierwsza zarażona osoba – 55-latek z prowincji Hubei – według gazety „South China Morning Post”, która powołuje się na źródła rządowe.

1 grudnia:

• Najwcześniej udokumentowany pacjent, mężczyzna w wieku 70 lat, który już był obłożnie chory po udarze. Nie miał żadnego związku z targiem owoców morza w Wuhan. Ten przypadek wyprzedza o tydzień oficjalną wersję, według której pierwszy pacjent pojawił się 8 grudnia.

Połowa grudnia:

• Pojawiają się pierwsze dowody na przenoszenie się wirusa z człowieka na człowieka podczas bliskich kontaktów, według badania opublikowanego 29 stycznia.

27 grudnia:

• Chińskie laboratorium sekwencjonuje większość genomu wirusa z próbek od 65-letniego pacjenta i przekazuje wyniki badań przedstawicielom służby zdrowia w Wuhan i Chińskiej Akademii Nauk Medycznych powiązanej z władzami.

30 grudnia:

• Dr Ai Fen, ordynatorka oddziału ratunkowego Centralnego Szpitala w Wuhan (ang. Wuhan Central Hospital), dzieli się raportem o zakaźnym wirusie podobnym do SARS podczas grupowego czatu na WeChat, chińskiej platformie społecznościowej. Później zostaje upomniana przez szpital za „szerzenie plotek”.
• Dr Li Wenliang z Wuhan dzieli się raportem na WeChat z byłymi kolegami ze szkoły medycznej, ostrzegając ich, by podjęli środki zapobiegawcze.
• Jeszcze tego samego dnia Centralny Szpital w Wuhan przekazuje zawiadomienie Komisji Zdrowia w Wuhan, które ostrzega pracowników służby zdrowia, aby nie rozpowszechniali informacji o „nieznanym zapaleniu płuc”, grożąc potencjalnymi karami.
• Komisja Zdrowia w Wuhan wydaje pilne zawiadomienie, prosząc szpitale o zgłaszanie „pacjentów z zapaleniem płuc z nieznanych przyczyn”.

31 grudnia:

• Komisja Zdrowia w Wuhan potwierdza 27 przypadków nieznanej choroby płuc, ale stwierdza, że „można temu zapobiegać i to kontrolować”. Mówi także, że nie doszło do infekcji pracowników służby zdrowia i nie ma wyraźnych dowodów na to, że choroba może rozprzestrzeniać się między ludźmi.
  Chińskie władze powiadamiają Światową Organizację Zdrowia (WHO) o wybuchu epidemii.

2020

1 stycznia:

• Urzędnicy zamykają targ owoców morza Huanan, który ich zdaniem może być przyczyną wybuchu epidemii.
• Urzędnik Komisji Zdrowia Prowincji Hubei nakazuje firmie zajmującej się genomiką, aby przestała testować próbki wirusa i zniszczyła wszystkie istniejące próbki.
• Lokalna policja wzywa ośmiu pracowników medycznych z Wuhan, którzy dzielili się informacjami o wirusie w internecie, i upomina ich za „rozsiewanie plotek”.

2 stycznia:

• Kontrolowane przez władze laboratorium wirusologiczne w Wuhan uzyskuje pełny genom wirusa. Informacje upubliczniono dopiero po siedmiu dniach.
• Morski Uniwersytet Inżynieryjny Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej (ang. PLA Naval University of Engineering) w Wuhan zakazuje wstępu odwiedzającym z temperaturą ciała powyżej 38 st. C – tak wynika z wewnętrznego zawiadomienia, które zostało ujawnione.

3 stycznia:

• Lokalna policja wzywa dra Li Wenlianga i upomina go za „rozsiewanie plotek”.
• Narodowa Komisja Zdrowia wydaje zarządzenie kierowane do naukowców, w którym nakazuje przekazanie próbek wirusa wyznaczonym placówkom zajmującym się wykrywaniem patogenów lub ich zniszczenie.

4 stycznia:

• Hongkong aktywuje poziom „poważnej reakcji” na wybuch epidemii.
• Pekin wysyła zespół ekspertów medycznych do Wuhan.

7 stycznia:

• Li zaraża się wirusem w trakcie leczenia zainfekowanego pacjenta. Umiera 7 lutego.
• W odpowiedzi włącza się chiński przywódca Xi Jinping, wydając pierwsze polecenie ograniczające rozprzestrzenianie się wirusa. Do wiadomości publicznej podano to dopiero w lutym.

9 stycznia:

• Xu Jianguo, główny ekspert z zespołu reagującego, mówi w mediach kontrolowanych przez władze, że dwa dni wcześniej naukowcy zmapowali pełną sekwencję wirusa i twierdzą, że jest to nowy koronawirus.

12 stycznia:

• Chińskie władze sanitarne dzielą się sekwencją genomu z WHO.

11-16 stycznia:

• W Wuhan odbywają się dwie ważne konferencje KPCh. 11 stycznia urzędnicy ds. zdrowia z Wuhan zgłaszają spadek liczby infekcji. Przez pozostałą część tego okresu nie zgłaszają żadnych nowych przypadków.

13 stycznia:

• Tajlandia potwierdza pierwszą infekcję – chiński turysta, który podróżował z Wuhan – jest to pierwszy znany przypadek poza Chinami.

14 stycznia:

• WHO twierdzi, że chińskie władze nie znalazły wyraźnych dowodów na przenoszenie się wirusa między ludźmi. Zauważa ponadto, że „potencjalnie wśród rodzin ograniczona transmisja z człowieka na człowieka” jest możliwa.

15 stycznia:

• Osoba, która zostanie pierwszym potwierdzonym pacjentem w USA, mężczyzna ze stanu Waszyngton, wraca z Wuhan.
• Chińscy urzędnicy twierdzą, że ryzyko przeniesienia infekcji z człowieka na człowieka jest niskie.

16 stycznia:

• Japonia zgłasza swój pierwszy przypadek – obywatela Chin z Wuhan – stając się drugim krajem poza Chinami z potwierdzonym zakażeniem wirusem. Mężczyzna uzyskał wynik pozytywny między 10 a 15 stycznia.

18 stycznia:

• Lokalne władze organizują duży doroczny bankiet składkowy dla 40 000 rodzin w dzielnicy Baibuting w Wuhan, pomimo prośby członków komitetu o jego odwołanie.
• Pekin wysyła do Wuhan drugi zespół ekspertów ds. zdrowia.

20 stycznia:

• Znany chiński lekarz Zhong Nanshan, członek chińskiego zespołu reagującego, potwierdza, że choroba może być przenoszona z człowieka na człowieka. Zauważa również, że jeden pacjent zaraził 14 pracowników służby zdrowia.
• Jak ujawnił to 6 marca chiński urzędnik, do końca miesiąca w prowincji Hubei ponad 3000 pracowników służby zdrowia będzie zarażonych.
• Korea Południowa zgłasza swój pierwszy przypadek: 35-letnią Chinkę, która podróżowała z Wuhan.
• W przemówieniu, o którym informowały media kontrolowane przez chińskie władze, chiński przywódca Xi Jinping wygłasza swoje pierwsze publiczne uwagi na temat choroby, wzywając administrację do podjęcia szybkich działań w celu zwalczenia epidemii.

21 stycznia:

• Stany Zjednoczone, pierwszy kraj poza Azją, potwierdzają swój pierwszy przypadek. Mężczyzna z Seattle uzyskał pozytywny wynik 20 stycznia.

23 stycznia:

• Wuhan zarządza blokadę miasta. Do tego czasu ok. 5 mln ludzi opuściło miasto bez badań na obecność wirusa. W badaniu z marca szacuje się, że przed wprowadzeniem 23 stycznia ograniczeń w podróżowaniu 86 proc. wszystkich infekcji było nieudokumentowanych.

24 stycznia:

• Trzynaście innych miast w prowincji Hubei (której stolicą jest Wuhan) jest objętych blokadą.
• Władze Hubei ogłaszają przetarg na budowę w kilka dni tymczasowego szpitala.
• Rozpoczynają się uroczystości Księżycowego Nowego Roku. Przed tym setki milionów Chińczyków podróżuje po kraju, by świętować z rodzinami.

27 stycznia:

• Władze prowincji Hubei twierdzą, że zwolnią 100 000 łóżek szpitalnych dla pacjentów.
• Burmistrz Wuhan Zhou Xianwang przyznaje, że ujawnienie wybuchu epidemii nie nastąpiło w odpowiednim czasie, ale próbował zrzucić winę na władze centralne, mówiąc, że potrzebował pozwolenia od przełożonych na ujawnienie informacji.
• Pekin przedłuża noworoczną przerwę świąteczną do 2 lutego i zamyka szkoły na czas nieokreślony.

28 stycznia:

• Amerykański sekretarz ds. zdrowia i opieki społecznej Alex Azar twierdzi, że Pekin odrzucił ofertę przysłania do Chin zespołu ekspertów ds. zdrowia. 7 lutego mówi, że Stany Zjednoczone oferowały to od ponad miesiąca.

30 stycznia:

• WHO ogłasza wybuch epidemii jako globalny stan zagrożenia zdrowia.

30 stycznia i później:

• Kraje na całym świecie zaczynają zamykać granice i nakładać ograniczenia w podróżowaniu.

Artykuł powstał dzięki współpracy z Cathy He. 

Infografika jest częścią wydania specjalnego „The Epoch Times” na temat wirusa KPCh.

Obserwuj Evę na Twitterze: @EvaSailEast

Tekst oryginalny ukazał się w anglojęzycznej edycji „The Epoch Times” dnia 2020-04-01, link do artykułu: https://www.theepochtimes.com/timeline-of-chinese-regimes-coverup-of-covid-19-outbreak_3291677.html