Lillian Parker wzięła udział w Międzynarodowym Konkursie NTD Chińskiego Tańca Klasycznego w kategorii juniorek, stan Nowy Jork, 4.09.2021 r. (The Epoch Times)
W ubiegły weekend Lillian Parker wyszła na scenę w Sugar Loaf Performing Arts Center ubrana w długie rękawy wodne i wcieliła się w taoistycznego ducha yin i yang.
„Uważam, że było to dosyć trudne, gdyż jest w tym dużo chińskiego klimatu” – powiedziała Parker 4 września po swoim występie w półfinałach Międzynarodowego Konkursu NTD Chińskiego Tańca Klasycznego (ang. NTD International Classical Chinese Dance Competition), części serii konkursów mających na celu ożywienie tradycyjnej sztuki i kultury. W tym przypadku wydarzenie przyciągnęło do stanu Nowy Jork ponad 100 młodych tancerzy z całego świata, chcących ożywić formę tańca, która niemal zanikła w Chinach pod rządami komunistów. Parker przeszła do finału, który odbył się 5 września.
Dla młodej kanadyjskiej tancerki była to długa podróż odkrywania i zanurzania się w obcej kulturze podczas nauki chińskiego tańca klasycznego. Dziś Parker należy do znanego na całym świecie zespołu Shen Yun Performing Arts.
„To był wspaniały proces uczenia się równowagi yin i yang poprzez ten taniec” – powiedziała.
Przepływ ducha taoistycznego
„Rękawy wodne są zazwyczaj bardzo delikatne i eleganckie, ale ten [utwór taneczny] ma w sobie pewien aspekt siły” – powiedziała. Długie, lejące rękawy, które zakładają tancerki Shen Yun, są zazwyczaj stosowane w eleganckich tańcach dworskich, dryfują i powiewają, jakby tkanina była płynącą wodą. Jednak w tym utworze tanecznym Parker użyła tych samych rekwizytów w momentach pełnych siły i mocy, co wymagało od tancerki innego rodzaju precyzji.
„Bardzo lubię wykonywać gwałtowne ruchy, takie jak skoki, albo w jednym momencie zrobić coś wymagającego użycia dużej siły. Ale w przypadku rękawów, jeśli nagle użyje się dużej siły, to one po prostu utkną, w pewnym sensie opadną. Więc w rzeczywistości im bardziej jest się zrelaksowanym, tym większą moc będą miały rękawy” – wyjaśniła. „To wygląda tak, jakbym dawała swoją moc rękawom. […] Cały proces polega na tym, żeby się zrelaksować, oddychać, po prostu zjednać się z tańcem. I wtedy, w ten sposób, można rzeczywiście wyrazić to uczucie, nie zawsze muszę być w stylu ‘bum, bum, bum’ – w rzeczywistości muszę się uspokoić i poczuć to, a do tego nie byłam przyzwyczajona”.
Parker widziała inną tancerkę wykonującą „Przepływ ducha taoistycznego”, tego rodzaju utwór taneczny, w ubiegłorocznym konkursie i była oczarowana tym wyjątkowym repertuarem. Jednak kiedy nauczyciel zachęcił ją do samodzielnego wykonania tego utworu, Parker była zaskoczona – a potem zdumiona. Ten utwór taneczny uosabia zasadę, a nie postać, więc na początku Parker nie wiedziała, co ma pokazać.
„Powoli starałam się wyczuć oddech, wyczuć rękawy” – powiedziała. Kiedy jej myśli zwolniły, poczuła, że muzyka również zwalnia i nagle miała dużo czasu na wykonanie ruchów.
„Wszystko z umiarem: można mieć twardość i miękkość, ale one następują zawsze jedna po drugiej, nie można popaść w jedną skrajność, po twardości jest miękkość” – powiedziała. „Kiedy ludzie oglądają ten taniec, mogą zobaczyć, że po każdym twardym ruchu następuje miękki ruch, to zawsze płynie, aż się połączy, jak taiji [symbol yin-yang]”.
Lillian Parker wzięła udział w Międzynarodowym Konkursie NTD Chińskiego Tańca Klasycznego w kategorii juniorek, stan Nowy Jork, 4.09.2021 r. (The Epoch Times)
Zagubiona technika
Istnieje jeszcze jeden, kluczowy aspekt, który tym razem pomógł Parker. Shen Yun włącza do swojego treningu tanecznego starożytną metodę „shen dai shou”. Termin ten w przybliżeniu tłumaczy się jako „ciało prowadzi ręce”, co brzmi prosto, ale wcale łatwe nie jest.
„To sprawia, że taniec jest naprawdę inny” – wyjaśnia Parker. Dodała, że cała siła i ruch zaczynają się od wnętrza ciała, a nie od ramion i rezultatem jest „naprawdę czysty przepływ energii”, gdzie rękawy w trakcie tańczenia nie tylko stają się przedłużeniem jej ciała, lecz także pozostają miękkie i plastyczne, zamiast zachowywać się i wyglądać jak zwykłe rękawy.
„To jest coś, czego wielu ludzi poszukuje”.
Odmienna kultura
Parker rozpoczęła przygodę z chińskim tańcem klasycznym, kiedy jej matka, tancerka, zobaczyła występ Shen Yun i zdała sobie sprawę, że ta forma sztuki jest czymś innym, bardziej ekspresyjnym i ma głębsze znaczenie niż pozostałe formy tańca. Zapytała Parker, wówczas 5-letnią, czy nie chciałaby zapisać się na lekcje tańca jako coś nowego i zabawnego.
Kiedy Parker rozpoczęła swój prawdziwy trening w Fei Tian, szkole, która kształci wszystkich tancerzy Shen Yun, zdała sobie sprawę, że istnieje coś poza techniką i gibkością i że jest to „zupełnie inny świat” wewnętrznych uczuć.
„Za każdym razem, gdy przebijasz się przez jakiś poziom, zawsze pojawia się kolejny poziom, który jest szczegółowszy i precyzyjniejszy” – powiedziała.
Oczywiście, istniała też bariera kulturowa. Nagle wszyscy jej przyjaciele znali chiński, a ona została zanurzona w tej nowej kulturze. „Na początku było to trochę przytłaczające!” – powiedziała. „Ale to bardzo pomogło”.
Chiński taniec klasyczny składa się z postaw i ruchów, które mają wyraźnie chiński akcent. Czynnikiem definiującym tę formę sztuki jest wewnętrzne uczucie, które napędza ciało do ruchu – wewnętrzne uczucie, które ma przekazać zasady głęboko zakorzenione w tradycyjnej, natchnionej boskością chińskiej kulturze.
„Zdecydowanie najtrudniejszą częścią jest uchwycenie tego chińskiego akcentu” – powiedziała. Czasami jest to coś tak małego, jak to, gdzie patrzą oczy lub kąt nachylenia głowy, a jej koleżanki zauważą, że nie do końca to wyczuła. „To dużo obserwowania innych ludzi i uczenia się” – powiedziała. Parker dodała, że zanurzenie się w kulturze i jej studiowanie pozwoliło na przejście podstawowego kursu tradycyjnej kultury chińskiej, ale nie byłoby to możliwe bez wykazania się dużą dozą wytrwałości i jest to cecha, którą bardzo podziwia w chińskiej kulturze.
„Ten duch niepoddawania się” – dodała. Wielu z jej chińskich przyjaciół jest bardziej introwertycznych niż ludzie z Zachodu i nie okazują za często swoich uczuć. „Jest w nich szlachetny, wytrwały duch”.
Do powstania artykułu przyczyniła się Yichun Lin.
Lillian Parker z Shen Yun Performing Arts zdobyła Złotą Nagrodę w kategorii juniorek w 9. Międzynarodowym Konkursie NTD Chińskiego Tańca Klasycznego (ang. NTD International Classical Chinese Dance Competition), który odbył się w dniach 2-5 września w stanie Nowy Jork.
Tekst oryginalny ukazał się w anglojęzycznej edycji „The Epoch Times” dnia 2021-09-05, link do artykułu: https://www.theepochtimes.com/chinas-lost-culture-on-display-power-precision-and-a-noble-spirit_3982166.html
