Roraima w Ameryce Południowej na Wyżynie Gujańskiej przyciąga swoim pięknem, majestatem i tajemnicami (brainin / Pixabay)
Na zbiegu granic trzech krajów – Wenezueli, Gujany i Brazylii – leży tajemnicza góra Roraima. Jest to jedna z najstarszych gór na świecie, która zachwyca swoją unikatową fauną i florą, a także niezwykłymi formacjami geologicznymi. Przez Indian nazywana „domem bogów”, jest uważana za miejsce „nie z tego świata”. Turyści mówią o widzianych tu niezidentyfikowanych światłach oraz poczuciu „bycia obserwowanym”…
To właśnie góra Roraima zainspirowała sir Arthura Conan Doyle’a do napisania powieści „Zaginiony świat”, gdzie grupa podróżników została uwięziona na tajemniczym płaskowyżu, tak bardzo odizolowanym od świata, że przetrwały tam nawet dinozaury i ludzie pierwotni. Mimo że książka Conan Doyle’a jest jedynie fikcją, to prawda o górze Roraima jest niewiele mniej fantastyczna.
Bywa nazywana „zamkiem w chmurach”, „zaginionym światem”, „matką wszystkich wód”, „wyspą czasu” i wydaje się, że w pełni zasługuje na te miana. Roraima jest górą typu stoliwo wznoszącą się na 2810 m, która posiada charakterystyczny płaski szczyt – ma on powierzchnię aż 34 km kw.! Pionowe ściany wysokie na 400 m tworzą widok nie z tej ziemi.
Roraima jest uważana za jedną z najstarszych formacji geologicznych na świecie – jej wiek jest szacowany na 2 mld lat. Niezwykła jest fauna i flora znajdująca się w jej ekosystemie – aż 65 proc. występujących tu gatunków roślin to endemity, co oznacza, że występują jedynie w tym miejscu. Co więcej, z uwagi na niską zawartość azotu w glebie na Roraimie występuje wyjątkowo dużo roślin mięsożernych.
Roraima przyciąga swoim pięknem i majestatem, jednak w przeszłości tylko zamieszkujący te tereny Indianie Pemón byli w stanie bezpiecznie wspiąć się na górę. Pierwszą udaną i opisaną wspinaczką na Roraimę była ekspedycja angielskiego botanika Everarda im Thurna w 1884 roku, sponsorowana przez Królewskie Towarzystwo Geograficzne. Najprawdopodobniej jego wykłady w Angli o górze Roraima zainspirowały sir Arthura Conan Doyle’a do napisania powieści „Zaginiony świat”.
Obecnie turystów chętnych wspiąć się na malowniczy szczyt nie brakuje – co rok Roraimę odwiedza od 3 do 4 tys. osób. Większość z nich korzysta z przewodników i wspina się na górę, ale co bogatsi, podobno głównie Japończycy, wlatują na górę helikopterem. Samo wejście na górę zajmuje 2 dni, a wraz z zejściem wycieczka trwa do 5 dni. Większość turystów korzysta z drogi Paraitepui, która ma swój początek w Wenezueli, ale miłośnicy trudniejszej wspinaczki mogą wybrać trudniejsze drogi, które zaczynają się na terytorium Gujany bądź Brazylii.
Roraima nie jest zwykłą górą. Nie bez powodu góry typu stoliwo są nazywane przez Indian Pemón „tepui”, co oznacza „dom bogów”. Indianie Pemón postrzegają górę Roraima jako miejsce duchowe. Według ich legend Roraima była onegdaj pniem wielkiego drzewa, na którym rosły wszystkie owoce i warzywa świata, ale zostało ono ścięte przez boga-przecherę. Drzewo, upadając, wywołało wielki potop.
Tajemnicza aura góry Roraima fascynuje turystów. Wielu z nich doświadcza w trakcie wspinaczki zmienionych stanów świadomości, dziwnych snów, częste są też świadectwa o widzeniu nietypowych świateł. Jeden z turystów David Joshua Jennings tak opisał swoje przeżycia na górze Roraima:
„Chciałbym zapewnić, że najprawdopodobniej nie jestem obłąkany ani nie uwierzyłbym w żadną opowieść o zjawiskach paranormalnych bez uprzedniego ich doświadczenia, ale na górze Roraima dzieją się rzeczy dziwne. Stałe jest przeczucie bycia obserwowanym lub wrażenie wchodzenia w kontakt z niewidzialnymi bytami”.
Jak widać, góra Roraima jest nie tylko wspaniałym pomnikiem przyrody, częścią Parku Narodowego Canaima znajdującego się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Jest to też miejsce duchowe, mające swoją unikalną historię i niewykluczone, że skrywa tajemnice, które być może wychodzą poza racjonalne pojęcie.
Źródła: worldatlas, gonomad, goryonline.
