We wsi Abaújvár na Węgrzech, przy granicy ze Słowacją, archeolodzy odsłonili pozostałości XII-wiecznego zamku. Na zdjęciu ilustracyjnym ruiny innego zamku na Węgrzech, lokalizacja nieoznaczona (RENE RAUSCHENBERGER / Pixabay)
Pozostałości XII-wiecznego zamku odsłonili węgierscy archeolodzy we wsi Abaújvár przy granicy ze Słowacją – poinformował w poniedziałek portal komitatu (województwa) Borsod-Abaúj-Zemplén boon.hu.
Ściany zamku miały długość 15 metrów.
„Szczęśliwym trafem znaleźliśmy między ścianami dwie monety z XII wieku, z czego jasno wynika, że zamek zbudowano w XII wieku. Poza tym natrafiliśmy na różne piece stanowiące część budynku, a także jamy, które pierwotnie wykorzystywano do przechowywania zboża i żywności albo jako warsztaty rzemieślnicze” – powiedziała dr Mária Wolf z Wydziału Historii Uniwersytetu w Segedynie.
Znaleziono także narzędzia rolnicze, np. krótką kosę, której w tamtym czasie używano do żęcia paszy, oraz rozmaite siekiery i topory. Wśród znalezisk jest też wyposażenie wojskowe, np. broń, groty strzał i kopii czy buzdygany.
Obecne wykopaliska objęły teren o obszarze 2 tys. metrów kwadratowych. Najbardziej obiecujące miejsca określono na podstawie pomiarów geofizycznych z 1977 roku.
Abaújvár był w czasach dynastii Arpadów (1000-1300) centrum komitackim i tu miał swą siedzibę żupan. Historycy podkreślają, że tym okresie było to miasto, w którym żyła większość warstw społecznych, czyli oprócz żupana m.in. duchowieństwo, rycerstwo oraz prosty lud.
„Abaújvár do dzisiaj leży przy szlaku wiodącym do Polski i Rosji. Tak samo było w czasach Arpadów, miasto pełniło więc ważną funkcję ochrony granicy, a także odgrywało rolę administracyjną” – zaznaczyła Wolf.
Z „Kroniki Ilustrowanej” (opisuje legendarne pochodzenie oraz średniowieczną historię Węgrów – przyp. redakcji) wynika, że co najmniej dwukrotnie w Abaújvár przebywali aktualni lub przyszli królowie Węgier.
Animacja ukazująca, jak mogła wyglądać miejscowość Abaújvár:
Po raz pierwszy Kronika wymienia tę nazwę, gdy w XI wieku powracający z Polski książęta Andrzej, Béla i Levente spotkali się tutaj z uczestnikami powstania pod przywództwem Vata. Andrzej udał się następnie do Székesfehérváru, gdzie w 1046 roku został koronowany na króla.
Po raz drugi „Kronika Ilustrowana” wspomina o Abaújvár pod koniec XI i na początku XII wieku, gdy król Koloman Uczony szturmował tutejszy zamek, zajmowany przez buntującego się przeciw niemu królewicza Álmosa. Álmos ostatecznie poddał zamek.
Z Budapesztu Małgorzata Wyrzykowska, PAP.
