Rekordowo wysoką temperaturę na Antarktydzie odnotowano w 2020 r., a rekordowo niską w 2021 r. (Christopher Michel – Antarktyka, CC BY 2.0 / Wikimedia)
National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA, pol. Narodowa Służba Oceaniczna i Atmosferyczna) określiła lipiec 2021 roku najgorętszym lipcem na Ziemi od 142 lat prowadzenia rejestrów, tymczasem temperatury ostatnio odnotowane na Antarktydzie, najzimniejszym kontynencie naszej planety, były znacznie niższe od wszystkich zaobserwowanych wcześniej. Rzeczywiście okres nocy polarnej w roku 2021, od kwietnia do września, w pobliżu bieguna południowego był najzimniejszym w historii.
Dr David Bromwich z centrum badawczego Byrd Polar and Climate Research Center z Uniwersytetu Stanu Ohio stwierdził w wywiadzie dla „The Epoch Times”, że zapis ten opiera się na bezpośrednich odczytach temperatury na stacji badawczej Amundsen-Scott na biegunie południowym.
„Pomiary satelitarne rozpoczęły się w późnych latach 70., więc nie jest to źródło, które można brać pod uwagę” – napisał w mailu.
„Nie dokonywaliśmy konsultacji z żadnymi innymi stacjami”.
Temperatury spadły do rekordowo niskich, średnio wynosiły prawie minus 78 st. Fahrenheita (ok. –61 st. Celsjusza) między kwietniem a wrześniem, według National Snow & Ice Data Center (NSIDC, pol. Krajowe Centrum Danych o Śniegu i Lodzie).
9 października telewizja CNN opublikowała materiał zatytułowany „Ostatnie pół roku na Antarktydzie było najzimniejszymi miesiącami w historii”.
Ten nagłówek, który wyolbrzymiał geograficzny zakres rekordowego zimna, mógł powstać na podstawie wcześniejszej wersji oświadczenia NSIDC, w którym stwierdzono, że temperatury „na Antarktydzie” należały do najzimniejszych w historii antarktycznej zimy (czerwiec, lipiec i sierpień) i najzimniejszych w historii od kwietnia do września.
NSIDC wydało sprostowanie w tej kwestii 13 października, zamieniając słowa „na Antarktydzie” na „wewnątrz kontynentu antarktycznego, a konkretnie w regionie bieguna południowego”.
„Niezwykłe zimno zostało przypisane dwóm przedłużonym okresom silniejszych niż przeciętnie wiatrów okrążających kontynent, które mają tendencję do izolowania pokrywy lodowej od cieplejszego otoczenia” – czytamy w oświadczeniu NSIDC. „Zaobserwowano również silny wir polarny w górnej warstwie atmosfery, który doprowadził do powstania znacznej dziury ozonowej”.
Wyjątkowo mroźna zima przychodzi zaledwie półtora roku po tym, jak jedna z antarktycznych stacji badawczych, argentyńska całoroczna baza Esperanza położona na wysuniętym najdalej na północ półwyspie tego kontynentu, odnotowała 6 lutego 2020 roku nowy rekord wysokiej temperatury: 18,3 st. Celsjusza, czyli prawie 65 st. Fahrenheita.
Rekord ten został formalnie uznany przez Światową Organizację Meteorologiczną (ang. The World Meteorological Organization, WMO) w lipcu 2021 roku.
Inni komentatorzy zwrócili uwagę na szerszy trend ochłodzenia na Antarktydzie w ostatnich dziesięcioleciach, w tym na jej półwyspie.
Na stronie WattsUpWithThat Pierre L. Gosselin zwrócił uwagę na kilka ostatnich prac naukowych, w których wspomniano lub przeanalizowano od lat 90. trend ochłodzenia w tym regionie, po gwałtownym trendzie ocieplenia na początku XX wieku.
W jednej z wymienionych przez Gosselina prac, opublikowanej w „Nature” w 2017 roku, prześledzono rozwój wielu gatunków porostów, stwierdzając, że ich wzrost zmalał lub ich liczba zmniejszyła się podczas ostatnich, chłodniejszych antarktycznych lat.
Naukowcy, pytani w mediach o rekordowe zimno na biegunie południowym, podkreślali, że nie neguje ono ani nie obala skutków globalnego ocieplenia, włączając w to Antarktydę.
„Jedna mroźna zima jest interesująca, ale nie zmienia długookresowego trendu, którym jest ocieplenie” – powiedział w wywiadzie dla „The Washington Post” Eric Steig, naukowiec z Uniwersytetu Waszyngtońskiego zajmujący się badaniem atmosfery.
„Podczas gdy na całej kuli ziemskiej może być cieplej od globalnej średniej, to niektóre obszary nadal będą odnotowywać niższe temperatury, a nawet poważne nagłe ochłodzenia” – powiedział Zachary Labe, klimatolog z Uniwersytetu Stanowego w Kolorado, w wywiadzie dla CNN.
Z drugiej strony, naukowcy nie wahali się powiązać rekordowego ciepła w bazie Esperanza z 2020 roku ze zmianami klimatycznymi.
„To znak ocieplenia, jakie miało tam miejsce, a które jest znacznie szybsze niż średnia światowa” – powiedział w 2020 roku w wywiadzie dla „The Guardian Australia” James Renwick, klimatolog z Uniwersytetu Wiktorii w Wellingtonie.
„To rekord z tylko jednej stacji, ale dzieje się to w kontekście tego, co ma miejsce gdzie indziej i jest więcej dowodów na to, że wraz z ocieplaniem się planety, mamy więcej rekordów ciepła i mniej rekordów zimna” – powiedział Steve Rintoul z australijskiej Organizacji Badań Naukowych i Przemysłowych Wspólnoty Narodów (ang. Commonwealth Scientific and Industrial Research Organization, CSIRO) w wywiadzie dla „The Guardian Australia” do tego samego artykułu co Renwick.
W mediach społecznościowych użytkownicy powoływali się na rekordowe zimno w pobliżu bieguna południowego jako powód do sceptycyzmu wobec sposobu, w jaki zmiany klimatyczne, czyli globalne ocieplenie, są powszechnie przedstawiane.
„Err… czy to dlatego ‘globalne ocieplenie’ zostało przemianowane na ‘zmiany klimatyczne’? [emotikon zamyślony] Biegun południowy zamarzł podczas najzimniejszej zimy w historii” – napisał na Twitterze jeden z anonimowych użytkowników @bobmca1.
Nathan Worcester jest w „The Epoch Times” reporterem zajmującym się środowiskiem.
Tekst oryginalny ukazał się w anglojęzycznej edycji „The Epoch Times” dnia 2021-10-19, link do artykułu: https://www.theepochtimes.com/south-poles-cold-season-was-coldest-on-record_4057558.html
