We wtorek wieczorem i w nocy będzie można obserwować częściowe zaćmienie Księżyca. Faza maksymalna zaćmienia nastąpi o 23.32. Wówczas w cieniu znajdzie się około 2/3 tarczy Srebrnego Globu.
Zaćmienie będzie widoczne z terytorium wschodniej Europy, w zachodnich rejonach Azji i Oceanu Indyjskiego i sporej części Afryki. Zjawisko będzie można obserwować również na terytorium Polski, przy czym w północno-zachodniej połowie kraju wschód Księżyca nastąpi już w trakcie trwania fazy półcieniowej zaćmienia.
Całość zjawiska potrwa ponad 5,5 godziny. W fazie maksymalnej w cieniu znajdzie się około 2/3 tarczy Księżyca.
Jak powstają zaćmienia Księżyca – na przykładzie zaćmienia z 15 czerwca 2011 r.:
Zjawisko rozpocznie się o godzinie 20.44, kiedy Księżyc zacznie wchodzić w tzw. półcień Ziemi. O godzinie 22.02 tarcza Srebrnego Globu wejdzie w cień Ziemi. Faza maksymalna nastąpi o 23.32, jednak Księżyc nie zostanie całkowicie przesłonięty, dlatego mowa o zaćmieniu częściowym, a nie całkowitym. Wyjście z cienia Ziemi nastąpi o godzinie 1.00, a półcień Ziemi nasz naturalny satelita opuści o godzinie 2.18.
Do obserwacji zaćmienia Księżyca nie potrzeba żadnych przyrządów astronomicznych, chociaż np. lornetka pozwoli bardziej szczegółowo przyjrzeć się zjawisku.
Zaćmienia Księżyca następują, gdy znajdzie się on na linii Słońce–Ziemia, po przeciwnej stronie Ziemi niż Słońce, wchodząc w cień rzucany przez naszą planetę. W sytuacji odwrotnej, gdy Księżyc znajduje się pomiędzy Słońcem, a Ziemią, może on rzucać cień na Ziemię, przez co możemy obserwować zaćmienie Słońca.
Zaćmienia Księżyca mogą wystąpić tylko w trakcie pełni, przy czym nie każda pełnia jest związana z tym zjawiskiem. W dniu 16 lipca pełnia Księżyca wypada o godzinie 23.38.
Przy okazji obserwacji zaćmienia Księżyca łatwo będzie także zobaczyć dwie planety. Blisko Księżyca, po prawej stronie, świeci Saturn, a dalej w prawo (na zachód) dostrzeżemy jasnego Jowisza. Wszystkie te obiekty są widoczne bardzo nisko nad horyzontem.
Źródło: PAP.