Legendarne kwiaty Udumbara zaobserwowano w rozkwicie na posągach Buddy (The Epoch Times)
MALAKKA w Malezji – Według pism buddyjskich istnieje kwiat nazywany Udumbara, który zakwita raz na 3000 lat. Udumbara jest słowem z sanskrytu, oznacza „przynoszący pomyślność kwiat z nieba”. Pojawienie się kwiatów Udumbara zwiastuje przybycie Świętego Króla Obracającego Kołem, naprawiającego Dharmę w ludzkim świecie.
W tomie 8. buddyjskiej księgi „Wymowa i interpretacja” Huilina jest napisane: „Kwiat Udumbara jest wytworem sprzyjających i nadprzyrodzonych zjawisk; jest to kwiat niebiański i nie istnieje w doczesnym świecie. Jeśli Tathagata lub Król Złotego Koła pojawi się w ludzkim świecie, to kwiat ten ukaże się dzięki jego ogromnym cnotom i jego błogosławieństwu”.
W buddyjskich pismach zapisano także, że Święty Król Obracający Kołem jest idealnym królem, który będzie rządził światem nie przy użyciu siły, lecz sprawiedliwości. Niezależnie od wyznawanej wiary – czy to buddyzmu, chrześcijaństwa, konfucjanizmu, czy innej – każdy, kto okazuje innym współczucie, będzie miał okazję spotkać Świętego Króla Obracającego Kołem.
W ciągu ostatnich dwóch dziesięcioleci ludzie na całym świecie napotykali kwiaty, który uważane są za Udumbara. Po raz pierwszy zostały znalezione w Korei w 1997 roku. Później pojawiły się w Chinach, na Tajwanie, w Hongkongu, w Korei, Malezji, Singapurze, Australii i Ameryce. Pojawiały się na roślinach, metalu i na posągach Buddy.
Jednakże niektórzy eksperci myślą, że osoby, które znajdowały kwiaty Udumbara, pomyliły je z jajeczkami owada nazywanego złotookiem (Chrysopa) z powodu ich podobnego wyglądu.
Samica złotooka podczas składania jajeczek formuje cieniutką niteczkę. Białe jajeczka są składane właśnie na takich cieniutkich niteczkach. Legendarny kwiat Udumbara ma wielkość podobną do jajeczek złotooka i także utrzymuje się na cieniutkiej łodyżce.
Pod mikroskopem wyraźnie widać płatki i pręciki legendarnego kwiatu Udumbara
(dzięki uprzejmości p. Li)
Jajeczka złotooka pod mikroskopem są widoczne jako eliptyczne ziarenka bez płatków i struktur podobnych do pręcików (dzięki uprzejmości p. Li)
Pan Li, mieszkaniec Malakki w Malezji, znalazł i kwiaty, i jajeczka. Jego odkrycie może służyć za dowód, że kwiaty uważane przez ludzi za Udumbara nie są jajeczkami złotooków.
25 czerwca 2009 roku pan Li i jego przyjaciele zauważyli 20 małych białych kwiatów na liściach pomelo przy ścieżce na Wzgórze św. Pawła, w malowniczym miejscu w Malakce. Na pierwszy rzut oka wyglądały jak legendarne kwiaty Udumbara.
Z powodu uderzającego podobieństwa między kwiatami Udumbara i jajeczkami złotooka pan Li przyniósł kwiaty do domu znajomego, gdzie obejrzeli je pod mikroskopem. Gdy znajomy robił zdjęcia kwiatów za pośrednictwem mikroskopu, płatki i pręciki były wyraźnie widoczne. Zdjęcia stanowiły solidny dowód, że to, co odkryli, to były faktycznie kwiaty.
Tydzień później pan Li wrócił w to samo miejsce i tym razem znalazł białe ziarenka podobne do tych, które widział poprzednio. Znowu zrobił zdjęcia maleńkich drobinek przy użyciu mikroskopu. Jednak tym razem, bez względu na to pod jakim kątem wykonywano zdjęcia, nie było widać ani płatków, ani pręcików. Jedyne, co było widać, to jednakowej wielkości eliptyczne ziarenka, jak jajeczka złotooka.
Z czasem pan Li zauważył, że kwiaty zachowały swój czysty biały kolor, natomiast jaja złotooka sczerniały, a ich eliptyczny kształt się nie zmienił.
