Gigantyczna asteroida wkrótce przemknie obok Ziemi

W przyszłym tygodniu obok Ziemi przeleci duża, skalista asteroida. Na ilustracji artystyczne wyobrażenie meteoru, asteroidy w przestrzeni kosmicznej (<a href="https://pixabay.com/pl/users/beng-art-10416073/">Bouragaa Boukhechem</a> / <a href="https://pixabay.com/pl/?utm_source=link-attribution&amp;utm_medium=referral&amp;utm_campaign=image&amp;utm_content=4261182">Pixabay</a>)

W przyszłym tygodniu obok Ziemi przeleci duża, skalista asteroida. Na ilustracji artystyczne wyobrażenie meteoru, asteroidy w przestrzeni kosmicznej (Bouragaa Boukhechem / Pixabay)

Duża, skalista asteroida przeleci w przyszłym tygodniu obok Ziemi. Ma długość 1 kilometra i została zaklasyfikowana jako „potencjalnie niebezpieczna” ze względu na swoje rozmiary i regularne wizyty w pobliżu naszej planety – podał w środę specjalistyczny portal „ScienceAlert”.

Portal, który informuje o badaniach naukowych i odkryciach, uspokaja jednak, że wizyta asteroidy, dwukrotnie większej niż nowojorski Empire State Building, będzie bezpieczna. Asteroida przeleci w odległości 1,93 mln km od Ziemi, czyli około 5,15 razy dalej niż dystans dzielący Ziemię i Księżyc. Obliczenia jej trajektorii wskazują, że nie ma ryzyka, aby w najbliższym czasie zderzyła się z Ziemią. Będzie widoczna dla astronomów amatorów.

„Najbliższe podejście będzie miało miejsce 18 stycznia o godz. 16.51 (22.51 czasu polskiego). Znana jako asteroida (7482) 1994 PC1, ta kosmiczna skała została odkryta w 1994 r. przez astronoma Roberta McNaughta w Obserwatorium Siding Spring w Australii” – przypomniał „ScienceAlert”.

Obrazowe przedstawienie usytuowania planetoid w wewnętrznej części Układu Słonecznego i aż do okolic orbity Jowisza (rzut na płaszczyznę ekliptyki). Zaznaczono planetoidy z pasa planetoid (białe punkty), dwie grupy planetoid trojańskich (obóz trojański i grecki; zielone), rodzinę planetoidy Hilda (pomarańczowe) i inne (tłumaczenie do polskiej wersji: John Belushi; pierwotnie przesyłającym polską wersję był Roo72 z pl.wikipedia. Pierwotnym autorem był Mdf z en.wikipedia. Na Commons przeniósł z pl.wikipedia użytkownik Masur z pomocą narzędzi CommonsHelper / <a href="https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=5876556">domena publiczna</a>)

Obrazowe przedstawienie usytuowania planetoid w wewnętrznej części Układu Słonecznego i aż do okolic orbity Jowisza (rzut na płaszczyznę ekliptyki). Zaznaczono planetoidy z pasa planetoid (białe punkty), dwie grupy planetoid trojańskich (obóz trojański i grecki; zielone), rodzinę planetoidy Hilda (pomarańczowe) i inne (tłumaczenie do polskiej wersji: John Belushi; pierwotnie przesyłającym polską wersję był Roo72 z pl.wikipedia. Pierwotnym autorem był Mdf z en.wikipedia. Na Commons przeniósł z pl.wikipedia użytkownik Masur z pomocą narzędzi CommonsHelper / domena publiczna)

Jak dodał, do jej ostatniego bliskiego spotkania doszło 89 lat temu, 17 stycznia 1933 r., przy nieco mniejszej, ale wciąż bezpiecznej, odległości 1,1 mln km. Kolejne zbliżenie nastąpi 18 stycznia 2105 r., w podobnej odległości od Ziemi. Zgodnie z prognozami asteroida tej wielkości uderza w Ziemię tylko raz na około 600 tys. lat.

Według „ScienceAlert” obecne zbliżenie pozwoli astronomom dowiedzieć się więcej o tej kamiennej asteroidzie typu S, która należy do grupy asteroid Apollo. Wyjaśnia, że są to najbardziej rozpowszechnione asteroidy, jakie znamy, i mają podobną długość orbity w stosunku do Ziemi. Asteroida (7482) 1994 PC1 okrąża Słońce co rok i 7 miesięcy czasu ziemskiego, w odległości od 0,9 do 1,8 razy większej niż Ziemia.

„Asteroida będzie poruszać się z zawrotną prędkością ok. 19,56 kilometrów na sekundę w stosunku do Ziemi, co oznacza, że będzie wyglądać podobnie do gwiazdy. […] Nie da się jej dostrzec gołym okiem lub przez lornetkę, ale będzie widoczna przez co najmniej 6-calowy teleskop” – przewiduje cytowany przez „ScienceAlert” Eddie Irizarry z EarthSky.org.

Agencja kosmiczna NASA jest w trakcie realizacji misji DART (ang. Double Asteroid Redirection Test). W listopadzie ub.r. wystrzeliła sondę w kierunku asteroidy Didymos, której zadaniem będzie sprawdzenie, czy przez zderzenie będzie możliwe zepchnięcie jej z kursu, aby w razie zagrożenia ocalić Ziemię przed katastrofą.

Z Nowego Jorku Andrzej Dobrowolski, PAP.

Tagi:

Wykorzystujemy pliki cookies, by dowiedzieć się, w jaki sposób użytkownicy korzystają z naszej strony internetowej i móc usprawnić korzystanie z niej. Dalsze korzystanie z tej strony internetowej jest jednoznaczne z zaakceptowaniem polityki cookies, aktualnej polityki prywatności i aktualnych warunków użytkowania. Więcej informacji Akceptuję