Domowe mruczki lubią drapać, co popadnie – poduszki, dywany, kanapy. Badacze sprawdzili, co ma wpływ na takie zachowanie

Nowe badania koncentrują się na zapobieganiu szkodom, jakie w umeblowaniu wyrządzają drapiące koty – informuje pismo „Frontiers in Veterinary Science”. Naukowcy sprawdzili, co wpływa na intensywność drapania.

Kot, jak na drapieżnika przystało, lubi drapać, co popadnie – poduszki, dywany, kanapy. Właściciele często widzą w tym typowo kocim zachowaniu problem behawioralny, a ich interwencje bywają dla zwierzęcia nieprzyjemne.

Międzynarodowy zespół naukowców zbadał, jakie czynniki wpływają na skłonność kotów domowych do drapania mebli. Wyniki zostały opublikowane na łamach „Frontiers in Veterinary Science”.

„Pokazujemy, że pewne czynniki – takie jak obecność dzieci w domu, cechy osobowości kotów i poziom ich aktywności – znacząco wpływają na zakres drapania” – powiedziała zajmująca się weterynarią dr Yasemin Salgırlı Demirbaş z Uniwersytetu w Ankarze, pierwsza autorka badania. „Nasze odkrycia mogą pomóc opiekunom opanować drapanie i przekierować je na odpowiednie materiały, co może pomóc w stworzeniu bardziej harmonijnego środowiska życia zarówno dla kotów, jak i ich opiekunów” – dodała.

Naukowcy zapytali ponad 1200 mieszkających we Francji właścicieli kotów o codzienne życie, a także cechy charakterystyczne i niepożądane zachowania ich pupili związane z drapaniem.

„Widzimy wyraźny związek między pewnymi czynnikami środowiskowymi i behawioralnymi a częstszym drapaniem u kotów – wyjaśniła Salgırlı Demirbaş. – W szczególności obecność dzieci w domu, a także wysoki poziom zabaw i nocnej aktywności znacząco przyczyniają się do zwiększonego drapania. Koty określane jako agresywne lub zakłócające spokój również wykazywały wyższy poziom drapania”.

Naukowcy stwierdzili, że główną przyczyną niepożądanego drapania jest stres. Jedną z kilku przyczyn, która potrafi go nasilić i skłonić kota do drapania, może być obecność dzieci, zwłaszcza małych. Jednakże związek między częstszym drapaniem a obecnością dzieci w domu nie jest w pełni poznany i badacze ocenili, że potrzebne są dalsze prace.

Innym czynnikiem, prawdopodobnie również powiązanym ze stresem, jest zabawa. Kiedy koty bawią się przez dłuższy czas, ich poziom stresu i pobudzenia może wzrosnąć z powodu nieprzerwanej stymulacji.

Jak podkreślają autorzy, niektórych czynników sprzyjających drapaniu – takich jak osobowość kota – nie da się zmienić, lecz inne można. Umieszczanie drapaków w miejscach, przez które kot często przechodzi, w pobliżu ulubionego miejsca odpoczynku lub choćby stosowanie feromonów mogą zmniejszyć częstość drapania mebli przez kota.

„Zapewnienie bezpiecznych kryjówek, miejsc obserwacyjnych na wysokości i dużych możliwości zabawy może również pomóc złagodzić stres i zaangażować kota w bardziej konstruktywne zajęcia” – zauważyła Salgırlı Demirbaş.

Podstawą jest zaaranżowanie wielu krótkich sesji zabawowych, które naśladują udane scenariusze kocich polowań. Takie sesje zabaw z większym prawdopodobieństwem podtrzymają zainteresowanie kotów i zmniejszą stres, co w efekcie może ograniczyć drapanie mebli. Naukowcy twierdzą, że takie sesje mogą także wzmocnić więź między kotami a ich opiekunami.

„Zrozumienie emocjonalnych motywacji leżących u podstaw drapania, takich jak frustracja, które wydają się powiązane z cechami osobowości i czynnikami środowiskowymi, pozwala opiekunom bezpośrednio zająć się tymi problemami” – stwierdziła Salgırlı Demirbaş.

Choć badacze musieli polegać na danych, które ankietowani opiekunowie sami podali, a to mogły być subiektywne oceny, i tak uzyskali unikatowy wgląd w zachowania kotów związane z drapaniem. Jak podkreślają naukowcy, celem zarówno tych, jak i przyszłych badań jest opracowanie skuteczniejszych strategii radzenia sobie z takim kocim zachowaniem. Rozwiązywanie problemów w lepszy sposób wzmocni więź i poprawi harmonię między opiekunami a ich kocimi pupilami.

Źródło: PAP.