Struktura własnościowa Huawei i jej związki z władzami w Pekinie były szeroko omawiane w zachodniej prasie.
Niemniej ostatnio osoba wywodząca się ze środowiska Huawei ze szczegółami wyjaśniła „The Epoch Times”, że powiązania Huawei z Komunistyczną Partią Chin (KPCh) sięgają jeszcze dalej.
Była żona Haoshenga Hudsona Liu, dyrektora Huawei w Australii i byłego dyrektora generalnego Huawei w Indonezji, powiedziała ostatnio „The Epoch Times”, że Huawei wykorzystuje swoje układy biznesowe z zagranicznymi firmami telekomunikacyjnymi do szpiegowania i wpływania na zagraniczne firmy oraz rządy w celu uzyskania pewnych korzyści w imieniu KPCh.
Liu dołączył do Huawei w 1998 roku. W przeszłości był zastępcą dyrektora oddziału Huawei w Niemczech oraz dyrektorem generalnym oddziału firmy w Belgii, a następnie w Indonezji. Na stanowisko dyrektora generalnego Huawei w Australii mianowano go w maju 2019 roku. Krajem, który jako pierwszy zastosował sankcje wobec Huawei, była właśnie Australia. W ubiegłym roku firma dostała zakaz brania udziału w budowie australijskiej sieci 5G.
Ren Hua poślubiła Liu w 2004 roku, przeprowadzała się wraz z nim, gdy oddelegowywano go do pracy za granicą; para formalnie rozwiodła się w 2017 roku.
Ren powiedziała, że po rozstaniu jej telefon był na podsłuchu, a sieć internetowa i skrzynka mailowa były atakowane i monitorowane przez hakerów. Informacje o jej osobistym rachunku bankowym były kontrolowane przez hakerów. Zdaniem Ren ta seria prześladowań została zlecona przez KPCh. Powiedziała, że jej osobiste doświadczenia, jako byłej żony dyrektora Huawei, są wystarczające, by obalić twierdzenia Huawei, iż nie jest kontrolowany przez KPCh.
Zdaniem Ren, wbrew temu, co twierdzi Huawei, nie jest prywatnym przedsiębiorstwem, lecz firmą, która wypełnia specjalne polecenia KPCh i jest przez nią traktowane w sposób wyjątkowy.
Utrzymywanie bliskich stosunków z głowami obcych państw
Zgodnie z wiedzą Ren dyrektor generalny Huawei Ren Zhengfei prosił przedstawicieli Huawei w różnych krajach o utrzymywanie dobrych stosunków z lokalnymi władzami, zwłaszcza z głowami państw, tak aby współpracować i wspierać KPCh w kwestii dyplomacji zagranicznej.
Ren powiedziała, że w czasie pobytu w Belgii jej mąż Liu regularnie dostarczał różne informacje do lokalnej chińskiej ambasady. W 2015 roku, kiedy Liu zaprosił króla Belgii do odwiedzenia Huawei i na spotkanie z chińskim rządem, słyszała, jak Liu wspomniał, że Ren Zhengfei powiadomił wszystkie zagraniczne biura przedstawicielskie Huawei, że mają tworzyć i podtrzymywać pozytywne stosunki ze wszystkimi głowami państw i ważnymi urzędnikami z danego regionu oraz że mają zapraszać ich do odwiedzenia Huawei w Chinach.
W latach 2014-2016 Liu oczywiście zajmował stanowisko dyrektora naczelnego Huawei w Belgii, gdzie znajduje się również kwatera główna Unii Europejskiej. Huawei działało w Belgii od 2007 roku i miało pięć biur, w Brukseli, Leuven, Gandawie i Louvain-la-Neuve.
Ren powiedziała, że kiedy w czerwcu 2015 roku król Belgii Filip Leopold Ludwik Maria odwiedzał Chiny, Huawei nieoficjalnie dołożyło wielu starań w powodzenie tego wydarzenia. W trakcie pobytu w Chinach król Belgii odwiedził kwaterę główną Huawei w Shenzhen i spotkał się z dyrektorem generalnym firmy Ren Zhengfeiem.
Pierwszy sklep Huawei w Brukseli, który łączy serwis i sprzedaż, otworzył swoje podwoje 12 listopada 2015 roku. Właścicielem tego sklepu jest prokomunistyczny Chińczyk zza oceanu, którego związki z chińską ambasadą są dość nietypowe.
Mimo że Huawei zacieśniało swoje stosunki handlowe z Belgią, wątpliwości wśród społeczności międzynarodowej odnośnie do jego roli w szpiegowaniu na rzecz chińskich władz nie zmalały. W grudniu 2018 roku wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej Andrus Ansip podkreślił, że UE powinna uważać na Huawei i inne chińskie firmy technologiczne, stwierdził też, że układy elektroniczne produkowane przez te firmy mogą być wykorzystywane „do poznawania naszych tajemnic”.
W maju 2016 roku Liu został oddelegowany do Huawei w Indonezji. Tamtejszy oddział został założony w 2000 roku. Indonezja z populacją liczącą ponad 264 mln ludzi zajmuje pod względem zaludnienia czwarte miejsce na świecie za Chinami, Indiami i Stanami Zjednoczonymi. Większość firm telekomunikacyjnych w Indonezji operuje zagranicznym sprzętem. Według informacji podanych przez Agencję Informacyjną Xinhua, która jest państwową agencją prasową KPCh, „Huawei działa w Indonezji od 16 lat. Dzięki założeniu Joint Innowation Center oraz współpracy z indonezyjskim Ministerstwem Komunikacji i Technologii Informacyjnej (Kominfo) ma duży udział w rozwoju technologii informatycznej i łączności w Indonezji”.
W lutym 2019 roku, po targach telekomunikacyjnych Mobile World Congress, Indonezja podpisała z Huawei kontrakt na pięcioletnią obsługę i dostawę wyposażenia, pomimo protestów ze strony Stanów Zjednoczonych.
Ren twierdzi, że Huawei nie tylko kontroluje przemysł telekomunikacyjny Indonezji, lecz także ma silny wpływ na politykę rządu. Huawei podpisało długoterminowy kontrakt z firmą Telkom Indonesia, która w większości jest własnością indonezyjskiego rządu. Ponadto oprócz ekonomicznej i technicznej współpracy obu firm można się spodziewać rosnącego wpływu Huawei na rząd Indonezji.
Zdaniem Ren Huawei ma bliskie powiązania z chińską ambasadą. W trakcie najważniejszych chińskich świąt przedstawiciele Huawei za granicą są zapraszani do udziału w wydarzeniach organizowanych przez chińską ambasadę. Ren także brała udział w takich wydarzeniach.
Ambasador Komunistycznej Partii Chin w Indonezji miał wgląd w informacje z Huawei Indonezja. 28 maja 2018 roku na stronie internetowej chińskiej ambasady w Indonezji opublikowano artykuł zatutułowany: „Ambasador Xiao Qian odwiedza Huawei Indonezja”, w którym poinformowano, że „24 maja 2018 roku ambasador Xiao Qian odwiedził PT Huawei Tech Investment i w towarzystwie dyrektora generalnego Huawei Indonesia Hudsona Liu, wicedyrektora Peng Juna, wicedyrektora Li Feia i wicedyrektor Seliny Wen wziął udział w konferencji Huawei Indonezja na temat ostatnich działań firmy i jej osiągnięć. Ambasador Xiao bardzo dobrze wyrażał się o rozwoju i osiągnięciach Huawei oraz jego wkładzie w ekonomię i społeczność Indonezji”.
Zaangażowanie Huawei w transfer korzyści
W ostatnich latach Huawei bardzo szybko poszerzało swoje udziały w rynku zagranicznym. W ramach strategicznego rozprzestrzeniania się KPCh Huawei pomagało partii rozwijać relacje z obcymi rządami, co więcej, próbowało przenikać do zagranicznych rządów i jest podejrzewane o przekupywanie zagranicznych polityków.
Ren powiedziała: „W lipcu 2017 roku nasza rodzina była na wakacjach w Indonezji. A gdy spotkaliśmy się z pewnymi osobami pracującymi w Huawei Indonezja, główny księgowy Indonesia Telecom Yao Moumou i Liu Haosheng rozmawiali o tym, jak Huawei otrzymało kontrakt z Telkomem i jak Huawei przekazało pewne korzyści rzecznikowi rządu Indonezji Luhutowi Binsarowi Pandjaitanowi, ministrowi komunikacji, dyrektorowi generalnemu Telkom Indonesia oraz innym ludziom, którzy byli z tym powiązani”.
Luhut ma wyjątkowe relacje z chińskimi władzami. Czy to w przeszłości jako minister koordynujący sprawy polityczne, prawne i bezpieczeństwa, czy obecnie jako minister ds. gospodarki morskiej, stojący po stronie indonezyjskiej Luhut zawsze był ważnym przywódcą w koordynowaniu wzajemnej współpracy z Chinami. W 2004 roku założył własną firmę Toba Sejahtra Group, której działalność obejmuje górnictwo, energetykę, uprawy rolne i nieruchomości.
Huawei kwestionuje zarzuty, że słucha rozkazów KPCh. 20 marca dwie amerykańskie firmy działające w obszarze public relations Racepoint Global i Burson Cohn & Wolfe zarejestrowały się jako zagraniczni kontrahenci Huawei. Poprosiły Huawei o potwierdzenie, że nie jest nadzorowane przez obce rządy, że zagraniczne rządy nie mają w firmie udziałów oraz że nie jest finansowane przez zagraniczne rządy i nie przyjmuje od nich subsydiów ani nie jest przez nie kontrolowane. Jednak Huawei musi to jeszcze potwierdzić.
Wspieranie Huawei przez KPCh
Huawei cieszy się także specjalnym traktowaniem ze strony KPCh. Zgodnie z raportem Agencji Informacyjnej Xinhua z września 2009 roku China Development Bank (CDB) i Huawei podpisały pakiet umów o partnerstwie strategicznym, aby zwiększyć linię kredytową do 30 mld USD. Zmiana wyniosła 20 mld USD w stosunku do linii kredytowej udzielonej w roku 2005.
Udziały CDB są w posiadaniu Ministerstwa Finansów Chińskiej Republiki Ludowej i Państwowego Urzędu Wymiany Zagranicznej. CDB zapewnił Huawei na długie lata ogromne, nisko oprocentowane pożyczki. Dzięki temu na zagranicznych rynkach telekomunikacyjnych Huawei może stosować ceny poniżej kosztów, aby zdobyć udział w rynku i osiągnąć cel szybkiego rozwoju.
Aby zdobyć udział w rynku zagranicznym, Huawei pomagało zagranicznym firmom w otrzymywaniu nisko oprocentowanych pożyczek od CDB, gdzie oprocentowanie jest niższe od oprocentowania w innych bankach. Co więcej, jeśli takie firmy ogłosiłyby bankructwo, nie musiałyby spłacać długu względem CDB. W praktyce oznacza to, że takie firmy nie muszą przejmować się ryzykiem finansowym ani przyszłymi konsekwencjami, jeśli korzystają z wyposażenia Huawei. Tego rodzaju działanie CDB jest równoznaczne z pomaganiem Huawei we wręczaniu zagranicznym operatorom telekomunikacyjnym zakamuflowanych łapówek.
Jednakże Huawei nie rozdaje wyposażenia za darmo. Wiele krajów zauważyło, że za swoimi tanimi produktami Huawei skrywa jeszcze inne motywy, oprócz chęci przejmowania rynku. Obawy te dotyczą wykorzystania sieci Huawei przez szpiegów KPCh. W czasach pokoju kanały komunikacyjne są na podsłuchu, a w trakcie wojny sygnał może nagle zostać odcięty w wyniku realizacji ambicji KPCh: kontrolowania, monitorowania i infiltrowania rywali za pośrednictwem technologii Huawei.
Tekst oryginalny ukazał się w anglojęzycznej edycji „The Epoch Times” dnia 2019-07-03, link do artykułu: https://www.theepochtimes.com/huawei-insider-reveals-companys-intimate-relationship-with-the-chinese-communist-party_2988789.html